Βλαισός μέγας δάκτυλος: Ανοικτή ή διαδερμική/ ελάχιστης επεμβατικότητας χειρουργική τεχνική; βιβλιογραφική μελέτη και αποτελέσματα
Παρ, 03/16/2012 – 11:55 | 
lampakis
Η παθολογία του βλαισού μεγάλου δακτύλου και η αντιμετώπισή του απασχολεί τον τελευταίο αιώνα έντονα τους ορθοπεδικούς χειρουργούς. Δεν είναι τυχαίο που έχουν περιγραφεί πάνω από 100 χειρουργικές τεχνικές για την αποκατάσταση αυτής της πάθησης. Τα τελευταία χρόνια οι χειρουργικές τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας έχουν ολοένα και ευρύτερη εφαρμογή στην επιστήμη της ορθοπεδικής. Έτσι και στην περίπτωση του βλαισού μεγάλου δακτύλου έχουν γίνει μελέτες για να αποδειχτεί κατά πόσο η διαδερμική τεχνική ή η ελάχιστης επεμβατικότητας τεχνική για τη θεραπεία του βλαισού μεγάλου δακτύλου είναι μια ευρέως αποδεκτή μέθοδος.
Ο σκοπός του άρθρου αυτού είναι να συνοψίσει τις διεθνείς μελέτες και τα αποτελέσματά τους για να απαντήσει στο ερώτημα πολλών ασθενών, εάν η διαδερμική τεχνική ή η ελάχιστης επεμβατικότητας τεχνική για την αποκατάσταση του βλαισού μεγάλου δακτύλου είναι προτιμότερη της κλασσικής μεθόδου.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι ότι χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να υποστηριχτεί η διαδερμική τεχνική ή η
ελάχιστης επεμβατικότητας τεχνική και να μπορεί να έχει ευρεία εφαρμογή.
Η μελέτη των εργασιών έγιναν χρησιμοποιώντας στο διαδίκτυο την επίσημη ιστοσελίδα αναζήτησης ιατρικής
βιβλιογραφίας το Medline. Συνολικά βρέθηκαν περίπου30 εργασίες εκ των οποίων το 20% από τις Ηνωμένες πολιτείες της Αμερικής, 30% από την Ιταλία, 10% από την Αγγλία, το Μεξικό την Γαλλία το Βέλγιο. Το 50% ήταν δημοσιευμένες σε διεθνή ιατρικά περιοδικά και το υπόλοιπο σε τοπικά περιοδικά.
Ας δούμε από κοντά λοιπόν τι έδειξαν οι μελέτες αυτές.
Οι αμερικανοί σε μία μελέτη του 2005 παρατήρησαν αυξημένες επιπλοκές στην διαδερμική τεχνική, όπως υποτροπή της παραμόρφωσης, οστεονέκρωση κεφαλής του πρώτου μεταταρσίου, ψευδάρθρωση και πώρωση της οστεοτομίας σε πλημμελή θέση.
Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε στο Foot.Ankle. Int, το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο έγκυρα περιοδικά για παθήσεις του ποδός διεθνώς. Σε μια άλλη μελέτη το 2009 πρότειναν περαιτέρω διερεύνηση του θέματος, διότι οι μέχρι τώρα μελέτες δεν αποσαφηνίζουν εάν η επέμβασης πρώτης εκλογής είναι ανοικτή τεχνική ή διαδερμική και η ελάχιστης επεμβατικότητας τεχνική.
Την ίδια άποψη συμμερίζονται και οι άγγλοι συνάδελφοι στις μελέτες τους.
Η μελέτη ιταλών συναδέλφων από την πανεπιστημιακή κλινική της Βερόνας συμπέρανε ότι τα αποτελέσματα είναι
ικανοποιητικά και με τις δύο μεθόδους (κλασσική ανοικτή και διαδερμική ή ελάχιστα επεμβατική ), όμως η ελάχιστα
επεμβατική μειώνει τις επιπλοκές από την επούλωση των τραυμάτων και το χρόνο χειρουργείου. Πρόκειται για μια εργασία με 118 ασθενείς από το 1996- 2001, η οποία δημοσιεύτηκε το 2006 σε έγκυρο ορθοπεδικό περιοδικό.
Μια πιο πρόσφατη μελέτη από την πανεπιστημιακή κλινική της Ρώμης η οποία δημοσιεύτηκε επίσης σε έγκυρο ορθοπεδικό περιοδικό το 2009 αναφέρεται στην πιο συχνή επιπλοκή της ελάχιστα επεμβατικής τεχνικής, η οποία είναι η υποτροπή της παραμόρφωσης του μεγάλου δακτύλου, και επιμένει πως χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να υποστηριχτεί η ελάχιστα επεμβατική τεχνική.
Ορθοπεδικοί χειρουργοί από το Νοσοκομείο St. Martino της Ιταλίας δημοσίευσαν το 2005 σε τοπικό περιοδικό
μια εργασία που αναφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα με τη διαδερμική τεχνική συγκρίσιμα με αυτά της ανοικτής
κλασσικής μεθόδου.
Συνάδελφοι από το Μεξικό σε μία πρόσφατη μελέτη δημοσιευμένη το 2010 σε τοπικό μεξικάνικο περιοδικό αναφέρουν άριστα αποτελέσματα με την διαδερμική τεχνική σε ποσοστό 74%.
Μία εργασία με 189 περιστατικά από την Γαλλία δημοσιευμένη το 2009 σε έγκυρο ορθοπεδικό περιοδικό καταλήγει ότι η
διαδερμική τεχνική επιτυγχάνει συγκρίσιμα αποτελέσματα με αυτά της κλασσικής ανοικτής τεχνικής για ήπια
μέχρι και μέτρια παραμόρφωση του μεγάλου δακτύλου.
Τέλος η μελέτη βέλγων συναδέλφων από την πανεπιστημιακή κλινική των Βρυξελλών δημοσιευμένη το 2008 σε τοπικό περιοδικό δεν παρατηρεί καμία διαφορά στα αποτελέσματα από την ανοικτή κλασσική και την διαδερμική ή ελάχιστα επεμβατική μέθοδο και συνιστά περαιτέρω έρευνα.
Συνοψίζοντας μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η διαδερμική και η ελάχιστα επεμβατική τεχνική για την διόρθωση της
παραμόρφωσης του μεγάλου δακτύλου
1. Είναι μια παλαιά σχετικά τεχνική
2. Σύμφωνα με το σύνολο των διεθνών μελετών δεν είναι ακόμα μια ευρέως αποδεκτή τεχνική, αφού δημοσιεύτηκαν
μελέτες με αυξημένες επιπλοκές και άλλες με συγκρίσιμα αποτελέσματα
3. Έχει ως πιο συχνή επιπλοκή την υποτροπή της παραμόρφωσης
4. Χρειάζεται περαιτέρω μελέτη για να θεωρηθεί ευρέως αποδεκτή
5. Σε καμία περίπτωση δεν υπερτερεί της κλασσικής ανοικτής μεθόδου
